Dava dilekçesinde, imar plan tadilatı gereğince oluşan yeni duruma göre kat irtifakının yeniden kurulması istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının ikamet ettiği F6 Bloğun içinde bulunduğu 41752 ada 1 numaralı parselde Yenimahalle Belediye Başkanlığı tarafından resen yapılan plan değişikliği neticesinde davacı şirkete ait 7212 m2 alanın sosyal ve kültürel amaçlı hizmet binası yapılmak üzere, Yenimahalle Belediyesi adına tapuda tescil edildiğini, yapılan plan değişikliği nedeniyle 41752 ada 1 nolu parselin 41752 ada 2 nolu parsele dönüştüğünü, bu dönüşüm nedeniyle F6 Bloğun da içinde bulunduğu alandaki kat irtifaklarının bozulduğunu, imar planı tadilatı sonucunda yeni oluşan 41752 ada 2 nolu parselde bulunan F6- F7- F8- F12- A ve D Blokların kat irtifaklarının yeniden düzenlenip kurulması gerektiğini ancak davalının muvafakat vermediğini, kat irtifakı kurulmadığı için inşaata başlayamayan davacı şirketin ve diğer maliklerin maddi zarara uğradığını ileri sürerek üzerine düşen yükümlülükleri yerine getirmeyen

davalıya müdahale edilmesine, plan tadilatı gereğince oluşan yeni duruma göre 41752 ada 2 nolu parseldeki kat irtifaklarının yeniden kurulmasına karar verilmesini istemiş, mahkemece belediye tarafından yapılan plan değişikliği nedeniyle 41752 ada 1 parsel iken 41752 ada 2 parsel olan taşınmazda F6 blokta davalının 18 nolu dairesinin bulunduğu, imar planındaki tadilat nedeniyle kat irtifakının kurulması gerektiği, davalı dışındaki maliklerin rızasının bulunduğu halde davalının muvafakat vermediği, imar plan değişikliği sonrasında yapılan uygulamanın davalı ve diğer maliklerin lehine olduğu, kat irtifakı kurulmasının faydalı bir çözüm olduğu gerekçesiyle davalının kat irtifakı kurulmasına muvafakat vermeyerek yaptığı müdahalenin önlenmesine ve kat irtifakının yeniden kurulmasına karar verilmiştir.

Dosya içinde bulunan davaya konu taşınmazın tapu kaydının incelenmesinde, taşınmazda kat irtifakının kurulu olmadığı, davalının 86/19624, davacı şirketin 16892/19624 payın maliki oldukları ve taşınmazın paylı mülkiyet hükümlerine tabi olduğu anlaşılmaktadır.

Kat Mülkiyeti Yasasının 14. maddesine göre; kat irtifakı, ancak arsa malikinin ya da paylı mülkiyette tüm paydaşların buna ilişkin bir dilekçe veya istemle (Yasada öngörülen diğer belgeleri de ekleyerek) Tapu İdaresine başvurmaları üzerine idari bir işlemle tesis edilir. Paydaşlar arasında uyuşmazlık çıktığında, kat irtifakı kurulması için mahkemeye başvurulamaz. Yasa bu hususu paydaşların oybirliğine bıraktığı için uyuşmazlık öngörülmemiş, bu nedenle de mahkemeye bu konuda paydaşları zorlayıcı sonuç doğurmak üzere karar vermesini öngören bir görev vermemiştir. Tüm paydaşların onayı olmadan müşterek mülkiyetten ferdi mülkiyete geçmek ancak ortaklığın giderilmesi davası ile mümkün olup, mahkemeden ancak ortaklığın giderilmesi yolu ile 634 sayılı Yasanın 10'uncu maddesinin uygulanması istenebilir.

Bu durumda ortak mülkiyetten bir çeşit ferdi ve bağımsız mülkiyeti öngören kat irtifakına geçilmesi ve bunun tapuya tescili kamu düzeni ile ilgili olduğu için mahkeme kararıyla böyle bir mülkiyet rejimine geçişe ve davalının muvafakat vermeye zorlanması sonucunu doğuracak şekilde paydaşın yerine geçilerek onay vermiş sayılmasına yasal olanak bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle kabulü yolunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.