Davacı vekili dava dilekçesinde; 21 Ada 83 ve 191 Ada 3 parsel sayılı taşınmazların paydaşlar arasında aynen paylaştırılması ya da satılması yoluyla ortaklığın giderilmesini istemiştir.

Mahkemece dava konusu edilen 191 Ada 3 parsel sayılı taşınmaz yönünden daha önce açılan ortaklığın giderilmesi davası hakkında verilen 18.03.2004 gün ve 2003/420-2004/127 sayılı karar kesinleştiğinden kesin hüküm nedeniyle; 21 Ada 83 parsel sayılı taşınmazla ilgili davanın da bu taşınmaz üzerinde kat irtifakı kurulmuş bulunduğundan Kat Mülkiyeti Yasasının 7. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.

Dosyadaki yazılara kararın dayandığı kanıtlara, özellikle Z... 1 Sulh Hukuk Mahkemesinin 2003/420 Esas sayılı dava dosyası içindekiler ile yasal gerektirici nedenlere göre dava konusu 191 Ada 3 parsel sayılı taşınmazla ilgili ortaklığın giderilmesi davasının reddinde bir isabetsizlik yoktur.

Dava konusu 21 Ada 83 parsel sayılı taşınmazla ilgili dava yönünden dosyadaki belge ve bilgiler incelendiğinde ise; tapu da Kemal Ağaç adına kayıtlı bulunan bu taşınmaz üzerinde 8.9.1981 tarihinde kat irtifakının kurulmuş olduğu, tapu kayıt malikinin 13.04.1998 tarihinde ölümüyle davacı E... (A..) K.. ile davalıların taşınmazın mimari projesine ve tapu kaydına göre 8 bağımsız bölümün her birine miras yoluyla birlikte malik oldukları, aralarında rızai paylaşımın sağlanması durumunda her bir paydaşa ikişer bağımsız bölüm düştüğü ne var ki paydaşların böyle bir anlaşmaya yanaşmadıkları anlaşılmaktadır.

Kat Mülkiyeti Yasasının 7. maddesinin birinci fıkrası hükmüne göre kat mülkiyetine veya kat irtifakına tabi olan taşınmazda ortaklığın giderilmesi istenemez ise de ikinci fıkra hükmü uyarınca bağımsız bölümlerden her biri bağımsız bir taşınmaz gibi dava ve takip konusu olabilir ve bunlarda ortaklığın giderilmesi istenebilir. Somut olayda kat irtifaklı anataşınmaz miras yoluyla tapu kayıt malikinin mirasçıları davacı ve davalılara geçmiş olup buna göre her bir bağımsız bölümde mirasçılardan her biri malik durumuna gelmiş bulunduğu gözetilerek paydaşların bağımsız bölümleri aralarında rızai paylaşmaları durumunda anılan yasa maddesinin ikinci fıkrası uyarınca her bir bağımsız bölümün bağımsız bir taşınmaz gibi değerlendirilmesi ile bunlar üzerindeki ortaklığın giderilmesine karar verilmesi gerekirken mahkemece Kat Mülkiyeti Yasasının 7. maddesinin ikinci fıkrası gözardı edilerek birinci fıkra hükmü çerçevesinde değerlendirme yapılması sonucu yerinde görülmeyen gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.